Taşlıçay Mahallesi’nin eski adı Tahrir ve Avarız Defterlerinde “Depelü/Depe” şeklinde geçmektedir. Ebulhayr’ın en eski yerleşmelerinden birisidir. 14. yüzyılın sonlarında veya 15. yüzyılın başlarında kurulmuş olmalıdır. Yöreye bölüğü ile gelip yeni yerleşkeler kurulmasını sağlayan Ebulhayr Kethüda, kendisiyle birlikte gelen Türkmenleri çevresine iskân etmiştir. Depelü de bu yerleşkelerden birisidir.

Depelü Köyü’nün tımarının Dişikara oğlu Ali’ye ait olduğu anlaşılmaktadır. Köyde 23 hane bulunmaktadır. Bunların 18’i vergi mükellefi ve neferdir. Bu neferlerden 3 tanesi mücerred (bekar) tir. Köyde arpa (behre-i cev), buğday (behre-i gendüm) ve meyve yetiştirildiği, bunlardan da vergi alındığı görülmektedir. Ayrıca köyde değirmen de bulunduğu ve bu değirmenin de vergiye tabi tutulduğu belirtilmektedir. Köyde ayrıca nöker (sipahi) ve hallac (dokumacı) olan kimseler de bulunmaktadır.  1485 Tarihli Tahrir Defteri kayıtlarına göre Depelü Köyü’nün nüfusu bir hayli düşmüştür. Bu tarihte köyde 5 hane oturmaktadır. Bunlardan ikisi bekârdır. Köyden yine benzer vergiler alınmakta ve değirmen bulunmaktadır.  Köyde 1520’de 23, 1547’de 66 ve 1613 yılında ise 33 hane olduğu Tahrir Defteri kayıtlarından anlaşılmaktadır. 17 yüzyıl başlarındaki nüfus krizi bu köyü de olumsuz etkilemiş ve köyde 1642/43 tarihli Avarız Defteri kayıtlarına göre sadece 2 hane vergiye tabi tutulabilmiştir.

1834 Nüfus sayımında Tepe Köyü’nde aşağıdaki aileler bulunmaktadır: İmamoğlu, Tamtukoğlu, Karakullukçu, Boduroğlu, Derelioğlu, Karaömeroğlu, Ahmedoğlu, Kocavelioğlu, Musaoğlu, Emiroğlu, Abdaloğlu, Kayışoğlu, Göçoğlu, Hamzabeşeoğlu, Kösemehmedoğlu, Müezzinoğlu, Mamişoğlu, Şabanoğlu, Karaalioğlu, Ayvazoğlu, Zebunoğlu, Kayaoğlu, Alioğlu, Abdullahoğlu, Keleşoğlu, Memişoğlu, Dumukoğlu, Aytaşoğlu, Davutoğlu, Sebepçioğlu, Kurubaşoğlu, Salihoğlu, Demircioğlu, Gebeşoğlu…

Günümüzdeki adı Taşlıçay olan yerleşim yeri, köy statüsündeyken 2013 yılında Ordu’nun büyükşehir olmasıyla birlikte mahalle olmuştur. Sahilden 4 km içeride bulunmaktadır.   Taşlıçay'ın 2 semtinde 170 hane vardır. Mahallenin 5475 dönüm kültür arazisi mevcut olup, bunun % 77'si fındıklık, % 18'i tarla arazisi, geri kalan % 57 de bozuk orman ve korudur. İçme suyu çeşme ve kaynaklardan karşılanmaktadır. Köyü sahil asfaltına muntazam bir şose bağlamaktadır. Mahallenin 1990 sayımına göre nüfusu 486, 2011 sayımına göre 476, 2019 verilerine göre ise 487’dir. Fındık ve mısır tarımının yanında hayvancılık ve balık avcılığı ile de uğraşılmaktadır.